Σαν στείρωση αναφέρεται η αφαίρεση των ωοθηκών και/ή της μήτρας των θηλυκών ζώων και σαν ευνουχισμός η αφαίρεση των όρχεων των αρσενικών.
Γενικά ορίζεται σαν η χειρουργική αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων του αρσενικού ή του θηλυκού.
Ο βασικός λόγος πραγματοποίησης της είναι να πάψει το ζώο να περιφέρεται προς αναζήτηση συντρόφου αλλά ακόμα και να διακοπεί η μη επιλεγμένη αναπαραγωγή.
Υπάρχουν ιδιοκτήτες αρσενικών, αν θέλετε το πιστεύετε, που αφήνουν το σκύλο τους ή το γάτο τους ελεύθερους μερικές ώρες κάθε μέρα για να βρούν αδέσποτο θηλυκό και να ζευγαρώσουν, χωρίς κάν να σκέφτονται τις συνέπειες.
1η συνέπεια: εξάντληση μέχρι θανάτου απο έλλειψη θρεπτικών συστατικών, λόγω κακής διατροφής και έλλειψης φροντίδας του αδέσποτου θηλυκού. Μεγάλες πιθανότητες θανάτου του θηλυκού κατα τη διάρκεια του τοκετού λόγω μηδενικής προσφοράς βοήθειας.
2η συνέπεια: Δημιουργία νέων αδέσποτων που πραγματικά μαστίζουν την Ελλάδα και που τελικά μετά απο μικρής χρονικής διάρκειας περιπλάνηση θανατώνονται είτε απο δηλητήρια είτε απο αυτοκινητιστικά δυστυχήματα.
3η συνέπεια: Μεταφορά αφροδίσιων νοσημάτων των οποίων η θεραπεία είναι αρκετά επίπονη για το ζωντανό και για την τσέπη του ανεύθυνου ιδιοκτήτη. Ταυτόχρονα ιδίως, για την περίπτωση της γάτας, μεταφορά σοβαρών λοιμωδών και ανίατων νοσημάτων που μεταφέρονται με το ζευγάρωμα
Ολες αυτές οι συνέπειες μηδενίζονται αν το κατοικίδιο στειρωθεί ενόσο είναι ακόμα νεαρό. Πολλοί πελάτες μου λένε οτι θα ήταν καλύτερα να το αφήσουμε να κάνει πρώτα μια γέννα για να μην πάμε ενάντια στη φύση του. Το κατοικίδιο δεν ελέγχει συναισθηματικά την πράξη της αναπαραγωγής ούτε ικανοποιείται απο τη σεξουαλική πράξη όπως συμβαίνει με τον άνθρωπο. Ολα καθοδηγούνται απο το αρχέγονο ένστικτο της διαιώνισης του είδους. Το μητρικό ένστικτο διαρκεί όσο υπάρχει έκκριση και προσφορά γάλακτος και λίγο ακόμα.
Ας μην ξεχνάμε οτι στη φύση η μάνα θα ζευγαρώσει με το γιό της σε μετέπειτα στάδιο.
Βιβλιογραφικά αναφέρεται οτι η καλύτερη περίοδος για τη στείρωση ή τον ευνουχισμό είναι στους 6 πρώτους μήνες ζωής του κατοικίδιου. Πρίν ακόμα το ζώο ωριμάσει γενετικά. Ομως ο μοναδικός υπεύθυνος για την τελική επιλογή της ηλικίας στείρωσης είναι ο κτηνίατρός σας.
Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, βάσει νόμου, τα ζώα που δεν προορίζονται για αναπαραγωγή, πρέπει να στειρώνονται σε νεαρή ηλικία. Επίσης, βάσει νόμου, όλα τα κατοικίδια πρέπει να αναγνωρίζονται είτε με τατουάζ είτε με ηλεκτρονική σήμανση που σκοπό έχει και την ανεύρεση του ζώου σε περίπτωση απώλειας αλλά το σπουδαιώτερο, την ποινική δίωξη του ιδιοκτήτη σε περίπτωση εγκατάληψης του κατοικίδιου. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και στην Ελλάδα έτσι.
Για την περίπτωση της γάτας θεωρώ ακόμα πιο απαραίτητη την επέμβαση της στείρωσης και του ευνουχισμού αντίστοιχα για τους εξής λόγους:
1ον: Η γατούλα παύει να ζητάει εξόδους απο το σπίτι οπότε και δεν κινδυνεύει απο πιθανά ατυχήματα και ασθένειες παρασιτικές ή μικροβιακές.
2ον: Ο γάτος σταματάει τη συνήθεια να ψεκάζει στο σπίτι. Η πράξη αυτή δεν αποτελεί κακή συνήθεια. Είναι τρόπος οριοθέτησης της περιοχής που θεωρεί δική του. Το ίδιο θα έκανε και αν ζούσε ελεύθερος.
Η στείρωση δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση τη συμπεριφορά και τις κανονικές συνήθειες του κατοικίδιου. Μόνο ευνοϊκά αποτελέσματα μπορεί να έχει στην υγεία τους αυξάνοντας και το μέσο όρο ζωής τους.
Τα θηλυκά ζώα, γάτες ή σκύλες, σε περίπτωση που δεν στειρωθούν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα στο γενητικό τουs σύστημα σε μεγαλύτερη ηλικία οπως καρκίνο των μαστών, καρκίνο των ωοθηκών, πυομήτρα κλπ.
Αντίστοιχα ο ευνουχισμός των αρσενικών σκύλων προλαμβάνει την υπερπλασία του προστάτη, τον καρκίνο του προστάτη, τις προστατικές κύστεις κλπ.
Το κατοικίδιο, όσο και αν δε θέλετε να το πιστέψετε, δεν επηρεάζεται ψυχολογικά και κοινωνικά αν στερωθεί ή ευνουχιστεί.
Στο ιατρείο μου όταν προτείνω αυτού του είδους την επέμβαση, παίρνω τη στερεότυπη απάντηση: «μα δεν είναι κρίμα γιατρέ;»
ΟΧΙ. Αφαιρώντας τα όργανα αναπαραγωγής απλώς αναστέλουμε τη διάθεση διαιώνισης του είδους η όποία είναι πλήρως εξαρτώμενη απο τις εποχές του έτους, τη διάρκεια της μέρας σε σχέση με τη νύχτα και πάνω απ’όλα απο τις ορμονικές διακυμάνσεις του κατοικίδιου κατα την εποχή του οίστρου.